سیاتیک طولانی ترین عصب در بدن انسان می باشد. این عصب از قسمت پایینی کمر شروع می شود و از باسن رد می شود و در نهایت مسیر پشتی پا را طی می کند تا به کف پا می رسد. از آنجایی که طول این عصب بسیار زیاد است، امکان آسیب دیدن آن نیز بیشتر از سایر اعصاب بدن می باشد. بطوری که حدود 40 درصد از مردم دنیا درجات مختلفی از دردهای سیاتیکی را در سنین جوانی حس می کنند. این آمار در افراد کهنسال به حدود 70 درصد می رسد. از آنجایی که بسیاری از مردم درگیر این مشکل می شوند باید به دنبال راه حل مناسب برای درمان این مشکل گشت. اوزون تراپی روشی نوین است که بسیاری از مشکلات اینچنینی را حل می کند. در ادامه به توضیح دردهای سیاتیکی می پردازیم و در انتها روش درمان به کمک گاز اوزون را توضیح می دهیم.
نشانه های درد سیاتیکی
در ابتدا باید نشانه های درد سیاتیکی را بررسی کنیم. از آنجایی که قسمت های مختلف بدن را می تواند از قسمت پایینی کمر تا کف پا را درگیر کند، تشخیص درد می تواند سخت باشد. با این حال زمانی که عصب سیاتیک درگیر می شود نشانه های زیر ظاهر می شوند:
درد
شاخص ترین نشانه که شخص متوجه آن می شود درد است. درد سیاتیکی بخاطر فشاری که بر روی سیاتیک اعمال می شود اتفاق می افتد. بسیاری از مردم درد سیاتیکی را به صورت یک درد سوزاننده همانند حالت شوک الکتریکی تعریف می کنند. این درد معمولا به سمت پایین( یعنی پشت پاها) کشیده می شود. البته باید بدانید این درد مداوم نیست و معمولا در زمان خم شدن، نشستن، بلند کردن اجسام و یا حتی سرفه و عطسه حس می شود.
خواب رفتن پا
بخاطر اینکه عصب سیاتیک تحت فشار قرار می گیرد، حالتی مانند خواب رفتن پا بوجود می آید. باید دقت داشته باشید این حالت پس از مدتی خوب نمی شود و همراه شخص خواهد بود.
بی حسی
وقتی که نمی توانید چیزی را بر روی پوست خود حس کنید و یا میزان حس در یک ناحیه کمتر می شود، نشان دهنده این است که عصب سیاتیک درگیر می باشد. این بی حسی می تواند در هر قسمتی از ناحیه پایینی کمر و پشت پاها اتفاق بیفتد. دلیل آن هم این است که در آن ناحیه عصب سیاتیک تحت فشار است و نمی تواند پیام های عصبی را به سمت مغز ارسال کند.
ضعف عضلانی
این حالت زمانی اتفاق می افتد که درگیری سیاتیک بسیار شدید باشد. معمولا ضعف عضلانی به صورت یک طرفه اتفاق می افتد و بطور مثال یک پا ضعیف تر از دیگری است.
از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع
این علامت تنها در حالتی اتفاق می افتد که درگیری عصب سیاتیک بسیار شدید باشد. طبیعتا در شخصی که کنترل ادرار و مدفوع از دست رفته است نشانه های دیگر در شدید ترین حالت خودشان را نشان داده اند.
درد ناشی از سیاتیک بخاطر چیست؟
اما حالا باید بدانیم که چرا دردهای سیاتیکی ایجاد می شود. موارد محتلفی می توانند بر روی سیاتیک اثر بگذارند که در ادامه به آن ها می پردازیم:
بیرون زدگی دیسک
شایع ترین دلیل درگیری عصب سیاتیک بیرون زدگی دیسک می باشد. دیسک ها غضروف های ژله ای هستند که بین دو مهره قرار دارند. زمانی که دیسک بیرون بزند، بر روی عصب سیاتیک فشار اعمال می کند و باعث درد می شود.
تنگی کانال نخاعی
کانال نخاعی به دلایل مختلفی می تواند ایجاد بشود. یکی از این عوامل عفونت های مختلف می باشند. زمانی که عفونت در آن ناحیه مستقر شود، باعث ایجاد التهاب در آن ناحیه می شود و مسیر عبور سیاتیک تنگ می شود. از این رو بر روی عصب سیاتیک اعمال فشار می کند.
پوکی استخوان
زمانی که پوکی استخوان در مهره ها اتفاق می افتد، فشار وارد بر روی دیسک ها بیشتر می شود و آن ها را از جای اصلی خودشان خارج می کند. بنابراین دیسک به سمت عصب سیاتیک متمایل می شود و اعمال فشار می کند.
مصدومیت
تصادف، بلند کردن وزنه سنگین، ضربه و … اگر در ناحیه کمر باشند، می توانند باعث ایجاد دردهای سیاتیکی شوند.
درمان های درد سیاتیک
باید بدانید که سیاتیک درمان قطعی و کامل ندارد و درمان هایی که انجام می شود فقط برای از بین بردن علائم می باشد. بنابراین کسی که دچار درد سیاتیکی شود تا آخر عمر مستعد است که دوباره دچار درد شود. در ادامه به درمان های رایج این مشکل می پردازیم.
فیزیوتراپی
استفاده از فیزیوتراپی اولین خط درمان برای رهایی از مشکل سیاتیک است. در فیزیوتراپی از روش های مختلفی استفاده می شود تا التهاب ناشی از بیرون زدگی دیسک و یا تنگی کانال نخاعی کمتر شود. در نهایت با کاهش التهاب فشار از روی عصب سیاتیک برداشته می شود و علائم ناشی از آن کاهش پیدا می کنند. استفاده از الکتریسیته، اشعه اینفرا رد، لیزرهای پرتوان و کم توان و سوزن خشک مواردی هستند که در فیزیوتراپی استفاده می شوند.
آب درمانی
این روش درمانی در استخر انجام می شود. شخصی که دچار مشکل سیاتیک است با راه رفتن در استخر سعی می کند فشار ناشی از وزن را از روی کمر بردارد. بنابراین دیسک فرصت پیدا می کند تا به جای خود برگردد و فشار از روی عصب برداشته شود.
ورزش درمانی
در ورزش درمانی ماهیچه های ناحیه کمر مورد هدف قرار می گیرند. در این روش درمانی سعی می شود تا ماهیچه های میانی بدن قوی شوند. با قوی تر شدن ماهیچه ها، مهره ها به سمت بالا و پایین کشیده می شوند. بنابراین فضای بیشتری برای دیسک فراهم می شود. از این رو دیسک می تواند به جای اصلی خود بازگردد و بدین ترتیب فشار از روی عصب سیاتیک برداشته می شود.
عمل جراحی
آخرین روش درمانی که بسیار تهاجمی می باشد، عمل جراحی است. در عمل جراحی، دیسک به کمک جراحی جا به جا می شود و یا قسمت بیرون زده دیسک برداشته می شود و بدین ترتیب فشار وارد بر سیاتیک کمتر می شود.
اوزون تراپی، درمانی نوین برای سیاتیک
اوزون تراپی روشی نوین در درمان دیسک می باشد. این روش امنیت بسیار زیادی دارد و می توان گفت ریسک انجام آن از سایر روش ها مانند جراحی بسیار کمتر است. در این روش نیاز به عمل جراحی نیست و تا حد زیادی نتیجه بخش است.
چگونه اوزون تراپی باعث بهبود درد سیاتیک می شود
مکانیسم اصلی درمان به کمک اوزون، تسریع روند بهبود به کمک خود بدن است. اوزون یک گاز موجود در جو زمین است که از اتم های اکسیژن تشکیل شده است. زمانی که دیسک برآمده می شود و از جایگاه خود خارج می شود، در حقیق دچار التهاب شده است و یا یک پارگی درون دیسک اتفاق افتاده است. از آنجایی که جنس دیسک ها از غضروف می باشد و مقدار خون کمتری در آن ها جریان دارد، روند بهبودی بسیار آهسته اتفاق می افتد.
همانطور که می دانید برای انجام اعمال حیاتی بدن، وجود اکسیژن ضروری است. بنابراین در اوزون تراپی سعی می شود تا اکسیژن به مقدار بسیار زیاد به سمت دیسک هدایت شود، تا روند التهاب زدایی و ترمیم به سرعت اتفاق بیفتد.
زمانی که گاز اوزون وارد بدن می شود، به سرعت به اتم های اکسیژن تجزیه می شود. این اکسیژن در اختیار سلول قرار می گیرد و بدین ترتیب، فعالیت های سلول افزایش پیدا می کند. بنابراین در مدت کوتاه تری ترمیم اتفاق می افتد.
روش های مختلف اوزون تراپی برای درمان سیاتیک
روش های مختلفی برای اوزون تراپی برای درمان سیاتیک وجود دارند که بسته به نظر متخصص انتخاب می شوند. اما رایج ترین روش تزریق خون غنی شده با گاز اوزون به ناحیه آسیب دیده می باشد. به این روش اتوهموتراپی می گویند.
اتوهموتراپی مینور
در این روش ابتدا مقداری از خون شخص توسط آنژیوکت گرفته می شود. سپس خون گرفته شده با اوزونی که توسط ژنراتورهای اوزون ساز پزشکی تولید شده است ترکیب می شود. اوزونی که در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، دارای غلظت بالاتری می باشد و از طرفی دیگر به طور کامل استریل است. بنابراین هیچ جای نگرانی برای عفونت نیست.
خون ترکیب شده با اوزون در نهایت با استفاده از سرنگ به صورت عضلانی به قسمت آسیب دیده تزریق میشود. زمانی که خون وارد بدن و ماهیچه ها می شود، گاز اوزون به سرعت به اتم های اکسیژن شکسته می شود. این حجم از اکسیژن در اختیار ناحیه آسیب دیده قرار می گیرد و بنابراین باعث بهبودی در فرد می شود.
عوارض جانبی اوزون تراپی
در طی مطالعاتی که انجام شده است، عارضه جانبی خاصی برای استفاده از اوزون تراپی گزارش نشده است. ولی با این حال ممکن است برخی از افراد به گاز اوزون واکنش دهند و دچار حساسیت شوند. این حساسیت با استفاده از دارو قابل کنترل می باشد. با این حال ادامه درمان با توجه به نظر پزشک انجام می شود.
نتیجه گیری
استفاده از اوزون به عنوان یک ماده درمانی اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته است. عمل جراحی دیسک، بسیار عمل سنگینی می باشد که عوارض بسیار زیادی را به دنبال دارد. بنابراین بهتر است که از روش های جایگزین استفاده شود. بطور معمول اوزون تراپی در چند جلسه اثرات کامل خودش را به نمایش می گذارد. با این حال افرادی هم بوده اند که بعد از یک جلسه اوزون تراپی تغییرات را به طور کامل حس کرده اند. از این رو پیشنهاد می شود که اگر اوزون تراپی را به عنوان یک روش درمانی انتخاب کرده اید، در درمان صبور باشید تا بتوانید از نتایج آن بهره ببرید.