ریزش مو می تواند یک مسئله بسیار آزاردهنده برای هر شخصی باشد و می تواند اعتماد بنفس افراد را تحت تاثیر قرار دهد. امروزه درمان های مختلفی برای مقابله با ریزش مو و بهبود شرایط مو وجود دارند. در ادامه قصد داریم تا با مقایسه روش پی ار پی و مزوتراپی در درمان ریزش مو به شما اطلاهات کاملی در این زمینه ارائه دهیم تا بتوانید برای درمان ریزش موهایتان یک تصمیم سنجیده بگیرید.
مزوتراپی چیست؟
مزوتراپی یک روش غیرتهاجمی است که از میکورسوزن ها برای تزریق یک ترکیب از ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و اسید هیالورونیک به مزودرم، لایه میانی پوست، برای افزایش سلامت پوست و همچنین تحریک فولیکول ها برای رشد استفاده می شود. استفاده از این ترکیب قدمت زیادی دارد و به طور کلی موادی که استفاده می شود بالقوه مواد مفیدی محسوب می شوند و می توانند تاثیرگذار باشند.
پی ار پی چیست؟
پی ار پی( پلاسمای غنی شده با پلاکت) روش درمانی نوآورانه ای است که در آن مقداری خون از شما گرفته می شود و سپس با استفاده از سانتریفیوژ پلاسمای آن جدا می گردد. سپس این پلاسمای غنی از پلاکت را به پوست شما تزریق می کنند. دلیل انجام این کار این است که پلاکت ها و فاکتورهای رشدی که به طور طبیعی در پلاسمای خون شما یافت می شوند، محرک های قوی برای بهبود پوست و رشد مو هستند. بنابراین این روش نه تنها برای ریزش مو بلکه برای سایر موارد نیز که با رشد سلولی مرتبط هستند مفید خواهد بود.
فرآیند مزوتراپی
همانطور که گفتیم مزوتراپی یک روش غیرجراحی برای درمان ریزش مو می باشد. در این روش موادی را به پوست سر و یا صورت تزریق می کنند. در تزریق مزوتراپی به طور معمول از سرنگ خاصی استفاده نمی شود و می توان این تزریق را با استفاده از سرنگ انسولین نیز انجام داد. ولی به طور کلی برای تسلط به تزریق می توان از درما رولر یا درما پن استفاده کرد. فرآیند تزریق موارد مزوتراپی به دلیل اینکه با استفاده از نیدل های نازک و باریک انجام می شود به طور معمول یک فرآیند بدون درد می باشد و ممکن است در حین تزریق تنها مقداری سوزش را احساس کنید. بسته به مساحت مورد نظر برای تزریق، مزوتراپی معمولا بین 15 الی 30 دقیقه طول می کشد. در این روش تلاش می شود تا مواد مورد نظر به لایه میانی پوست یا همان مزودرم تزریق شوند.
مواد مورد استفاده در مزوتراپی
آمپول حاوی مواد تزریقی در موزتراپی کوکتلی از مواد مفید و ضروری برای رشد مو می باشد. این مواد متشکل از ویتامین ها( به خصوص ویتامین های گروه ب)، آنتی اکسیدان ها، اسید هیالورونیک، مواد معدنی( مانند زینک و منیزیم) و مسدود کننده های DHT( دی هیدروتستوسترون) می باشند. همانطور که می دانید، سطح بالای تستوسترون می تواند باعث نازک شدن موها و ریزش آن ها شود به همین دلیل داروهایی مانند فیناستراید، بوفلومدیل و … در ترکیبات مزوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند تا جذب تستوسترون توسط فولیکول های مو را کاهش دهند. این موضوع باعث می شود تا تستوسترون اثر کمتری بر روی مو بگذارد و فولیکول مو فرصت رشد داشته باشد.
روش اثرگذاری مواد مزوتراپی
همانطور که گفتیم، در مزوتراپی سعی می کنیم تا مواد مغذی را به لایه میانی پوست، جایی که فولیکول ها در آن قرار دارند برسانیم. مواد مزوتراپی به سرعت جذب بدن نمی شوند. یک گلوله برفی را در نظر بگیرید که در جایی می گذاریدش. این گلوله برفی به مرور زمان آب می شود و از بین می رود. در مزوتراپی نیز دقیقا چنین اتفاقی می افتد. مواد مغذی همانند گلوله برفی در میان پوست سر قرار می گیرند و به مرور زمان جذب پوست سر و فولیکول ها می شوند. در نهایت این مواد مکانیسم های ترمیمی بدن را تحریک می کند و باعث بهبود شرایط مو می شود.
فرآیند پی آر پی
از پی ار پی تنها در درمان ریزش مو استفاده نمی شود، بلکه این روش می تواند در درمان موارد دیگری نیز مانند( پیری پوست، سفت شدن مفاصل، افتادگی رحم و …) مورد استفاده قرار بگیرد. فرآیند تزریق پی ار پی همانند مزوتراپی می باشد و در این روش نیز پی ار پی با استفاده از سرنگ انسولین که نیدل کوتاه و نازکی دارد به پوست سر تزریق می شود. به طور معمول برای کاهش درد و سوزش های احتمالی ناحیه مورد نظر را با استفاده از بی حسی های موضعی، بی حس می کنند. زمان تزریق پی ار پی نیز همانند مزوتراپی 15 الی 30 دقیقه بسته به حجم کار متفاوت است. جلسات اول درمان با پی ار پی با فواصل نزدیک به هم انجام می شوند.
ماده مورد استفاده در پی ار پی مو
پی ار پی خود ماده ای است که در این فرآیند مورد استفاده قرار می گیرد. پلاسمای غنی از پلاکت( platelet- rich plasma) همان ماده ای است که در فرآیند پی ار پی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین در این روش از دارو یا ماده خارجی استفاده نمی شود و فقط از پلاسمای خون خود شخص استفاده می گیردد.
روش اثر گذاری پی ار پی
در ابتدا مقداری خون از شخص گرفته می شود و سپس با استفاده از سانتریفیوژ سلول های خونی را از مایع آن که همان پلاسما می باشد جدا می کنند. پلاسما خود به دو قسمت تقسیم می شود: پلاسمای غنی از پلاکت و پلاسمایی که غلظت پلاکت ها در آن کمتر می باشد. سپس پلاسمای غنی از پلاکت را داخل سرنگ می کشند و به پوست سر تزریق می کنند. پی ار پی حاولی پلاکت به علاوه مقادیر زیادی از فاکتورهای رشد می باشد که باعث افزایش جریان خون اطراف فولیکول های مو می شود. این مواد ساخت پروتئین کلاژن در پوست و مو را تسریع می کنند و باعث می شوند قطر ساقه مو افزایش پیدا کند. علاوه بر این پی ار پی به طور ویژه بر روی سلول های پاپیلای پوستی که نقش مهمی در رشد مو دارند تاثیر می گذارد.
نکته مهمی که در پی ار پی وجود دارد این است که در درمان افرادی که دچار آلوپسی آندروژنیک( طاسی با الکوی مردانه) دست و پنجه نرم می کنند بسیار موثر است. در روش های نوین، پی ار پی را با داروهایی مانند فیناستراید و ماینوکسیدیل ترکیب می کنند که اثر بخشی بیشتری دارد.
پی ار پی به فولیکول های فعال مو نیاز دارد، بنابراین اگر مدت زیادی است که ریزش مو را تجربه می کنید، پی ار پی می تواند برای شما درمان مناسبی باشد. کسانی که دچار اختلال عملکرد پلاکت هستند و یا دچار التهاب پوستی و خونریزی کنترل نشده می باشند نباید از این روش استفاده کنند.
مزوتراپی در مقابل پی ار پی
در حالی که هدف از هر دو درمان بهبود ظاهر پوست و مو می باشد، اما با توجه به مورد استفاده، نتایج می توانند به طور قابل توجهی متفاوت باشند.
در مزوتراپی یک کوکتل از مواد مغذی، ویتامین ها و داروها به مزودرم تزریق می شوند. در این روش با جایگزینی مواد مغذی از دست رفته و افزایش گردش خون، کیفیت پوست سر بهبود می یابد. مواد مغذی نیز توسط فولیکول های مو برای رشد استفاده می شوند.
اما پی ار پی از پلاسمای خون خود فرد استخراج می شود. این پلاسما حاوی مقداری زیادی از فاکتورهای رشد می باشد که باعث ترمیم سلولی و جایگزینی سلول های پوست می شوند. پی ار پی با تحریک سلول ها برای ساخت کلاژن می تواند باعث افزایش کیفیت ساقه مو و تحریک فرآیند رشد شود.
عوارض جانبی مزوتراپی و پی ار پی
هر دوی این روش ها عوارض جانبی یکسانی دارند که مربوط به نوع اعمال آن ها، یعنی تزریق می باشد. به طور کلی مزوتراپی حاوی مواد مغذی ای است که اگر به آن حساسیت نداشته باشید واکنش خاصی را در پی نخواهد داشت. پی ار پی نیز از خون خود فرد گرفته می شود که نمی تواند عوارضی به همراه داشته باشد. بنابراین عوارضی که این روش ها دارند شامل:
- تورم محل تزریق
- التهاب محل تزریق
- و به احتمال بسیار کم، عفونت در صورت استریل نبودن فرآیند می باشد.
- مقایسه طول عمر پی ار پی و مزوتراپی
هر دو روش درمانی بهترین نتیجه را در طی جلسات متعدد دارند.
برای پی ار پی یک دوره درمانی به فاصله چند هفته مورد نیاز می باشد. نتایج ظرف مدت شش هفته پس از شروع درمان قابل مشاهده هستند.
در مزوتراپی یک دوره درمان می تواند نتایج را نشان دهد. این موضوع بسته به نظر متخصص دارد که چند بار تزریق مورد نیاز است.
به طور کلی درمان های نگهدارنده برای باقی ماندن نتایج در طولانی مدت مورد نیاز می باشند.
شواهد نشان داده اند که نتایجی که از پی ار پی حاصل می شوند مدت زمان بیشتری دوام دارند.
نتیجه گیری
مزوتراپی و پی ار پی هر دو گزینه های عالی برای کسانی هست که نگرانی هایی درباره کیفیت پوست و رشد مو دارند. با این حال، بهترین درمان برای شما تا حد زیادی به نیازهای شما بستگی دارد. این موضوع کاملا تحت تاثیر نظر متخصص شما در این امر می باشد که او چه چیزی را پیشنهاد می دهد. بنابراین بهتر است قبل از اینکه درمان خاصی را انتخاب کنید حتما با یک متخصص در این زمینه مشورت کنید تا بتوانید بهترین نتیجه را از درمان خود دریافت کنید.