امروزه، اکسیژن درمانی دارای سه زیر مجموعه اصلی است که شامل اکسیژن تراپی هیپرباریک (HBOT)، اوزون تراپی و درمان با هیدروژن پراکسید می باشد. هر سه این درمان ها بر پایه مولکول اکسیژن می باشند. در این مقاله سعی بر این داریم تا تفاوت اوزون درمانی و اکسیژن درمانی را شرح دهیم.
توجه:
در ادامه، منظور از واژه اکسیژن درمانی یا اکسیژن تراپی، همان اکسیژن تراپی هیپرباریک است. این درمان به اختصار (HOT) یا (HBOT) نیز خوانده می شود.
تفاوت اکسیژن و اوزون چیست؟
اکسیژن (O2) یک مولکول دو اتمی است. این مولکول بسیار پایدار بوده و تحت تاثیر اشعه فرابنفش و سایر اشکال تابش کیهانی قرار نمیگیرد. وجود O2 برای زندگی مهم است. در واقع تنفس سلولی بدون مولکول های اکسیژن انجام نمی شود.
در مقابل، ازن (O3) یک مولکول سه اتمی بسیار فرّار است که اشعه UV و سایر تشعشعات کیهانی را جذب می کند. اوزون با جذب این تشعشعات مضر، از موجودات زنده ای که روی سطح زمین زندگی می کنند، محافظت می کند. البته این گاز برای تنفس سمی است.
ضرورت وجود اکسیژن کافی برای بدن
اکسیژن برای تمام سلول ها، اندام ها و عملکردهای بدن ضروری است. شرایط مختلفی مانند بیماری، استرس، رژیم غذایی نامناسب، تنفس کم عمق و عملکرد ضعیف ریه می تواند منجر به کاهش سطح اکسیژن بدن شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، میکرو ارگانیسم های بیماری زا که فقط در محیط های کم اکسیژن رشد می کنند، تکثیر می شوند و بر سلامت شما تاثیر منفی می گذارند. برخی از مطالعات نشان داده اند که سطوح پایین O2 در خون می تواند به پیری زودرس کمک کند.
“اتو واربورگ” (مدیر موسسه فیزیولوژی سلولی ماکس پلانک در آلمان که دو بار برنده جایزه نوبل شده) معتقد است که کمبود اکسیژن در سلول ممکن است علت اصلی سرطان نیز باشد. کار او با کشت بافت، به طور قطعی نشان داد که اکسیژن درمانی می تواند سلول های سرطانی را از بین ببرد.
اکسیژن درمانی بهتر است یا اوزون درمانی؟
درمان با اکسیژن هیپرباریک بر این اصل استوار است که بیمار 100% اکسیژن را در محیطی بالاتر از فشار اتمسفر تنفس کند. برای اینکه بدانید ازن درمانی چیست؟ ابتدا باید گفت که ازن گازی بی رنگ با بوی خاص است. درک علمی کلاسیک این است که جهان میلیاردها سال پیش با افزایش اکسیژن در جو، به مکانی مناسب برای زندگی موجودات هوازی تبدیل شده است. ما اکنون از این دو گاز برای اهداف تصفیه استفاده می کنیم. جالب توجه است که مولکول های اکسیژن و اوزون که توسط یک اتم به تعداد متفاوت تشکیل می شوند، برای موضوعات مشابه پزشکی استفاده می شوند. ما سعی خواهیم کرد در این مقاله بر شباهت و تفاوت اوزون درمانی و اکسیژن درمانی تاکید کنیم.
از نظر ما، هر دو رویکرد مهم هستند. اساسا از اکسیژن به عنوان عنصر حیاتی برای حفظ زندگی و فعال کردن قدرت بهبود زخم استفاده می کنند. با این حال، در حالی که در اکسیژن تراپی از اکسیژن تحت فشار استفاده می شود، در اوزون درمانی، از ازن به عنوان ترکیبی استفاده می شود که قادر به تولید پیام رسان های حیاتی برای فعال کردن چندین عملکرد بیولوژیکی است. این واقعیت، کاربردهای عملی آن ها را عمیقا متمایز می کند و برای به حداکثر رساندن فواید ازن تراپی و اکسیژن تراپی باید از اکسیژن درمانی یا اوزون درمانی در زمینه های مخصوص آن ها استفاده شود.
به طور کلی، اکسیژن درمانی براساس نوع فرآیند شیمیایی طبقه بندی می شود:
- اکسیژناسیون: شامل افزودن اکسیژن به خون یا بافت هاست.
- اکسیداسیون: شامل جدا شدن و انتقال الکترون های میکروسکوپی است.
اوزون درمانی و اکسیژن درمانی چه فرقی با هم دارند؟
گاز اوزون رفتاری متفاوت با اکسیژن دارد. O3 بسیار پر انرژی و اکسیداتیو تر از اکسیژن است. این تفاوت، ازن را برای کاربردهای بسیاری مانند درمان های پزشکی ارزشمند می سازد. اکسیژن برای زندگی انسان ضروری است؛ به حدی که می تواند به شما در غلبه بر بیماری، مبارزه با سرطان، ترمیم سلولی و بهبود عملکرد کلی بدن کمک کند. در اینجا تفاوت اوزون درمانی و اکسیژن درمانی را به دقت بررسی می کنیم.
اکسیژن تراپی هیپرباریک چیست؟
اکسیژن درمانی هایپرباریک روشی است که اکسیژن پزشکی خالص را از طریق تنفس در فشارهای جوی بالاتر از سطح دریا ارائه می دهد. در نتیجه، اکسیژن قابل استفاده بیشتری به بدن تحویل داده می شود تا زخم، نسبت به زمانی که در معرض اکسیژن موجود در هوا قرار میگیرد، سریع تر بهبود یابد.
اوزون تراپی نیز یک درمان زخم است. ازن درمانی برخلاف HOT یک سیستم اکسیژن رسانی مستقیم نیست. در این درمان، اکسیژن پزشکی برای ایجاد واکنش های بهبود پاسخ ایمنی در فرآیندهای ناسالم در بدن استفاده می شود.
درمان های اکسیژن رسانی، سلول های بدن را با اکسیژن اشباع می کنند. معمولا این کار از طریق استفاده از گاز و گاهی اوقات در فشارهای بالا انجام می شود که تفاوت اوزون درمانی و اکسیژن درمانی در همین متدهاست. وجود اکسیژن به قدری برای سلامتی ضروری است که مقدار بسیار کم آن ممکن است به بافت های سالم آسیب برساند. بنابراین، اکسیژن درمانی به راهنمایی و مهارت یک پزشک آموزش دیده نیاز دارد.
درمان با اکسیژن هیپربریک به اوایل قرن بیستم بازمی گردد. اگر چه از برجستگی آن کاسته شده، اما از فایده آی کاسته نشده است. HBOT می تواند برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها، شامل سوختگی، مسمومیت، نکروز پرتویی (مرگ ناحیه ای از بافت یا استخوان) ، مولتیپل اسکلروزیس، فلج مغزی و سکته مغزی استفاده شود. درواقع، اکسیژن درمانی ممکن است موثرترین درمان برای معکوس کردن آسیب ناشی از سکته مغزی باشد. همچنین با استفاده از HBOT به عنوان درمان کمکی سرطان، کارهای زیادی انجام شده است تا به حداقل رساندن عوارض جانبی پرتودرمانی و شیمی درمانی کمک کند. تحقیقات نشان داده است که سلول های غیر سرطانی در زمانی که سطح اکسیژن بالا باشد، حساسیت کمتری به تشعشعات دارند.
اکسیژن تراپی در چه مواردی تجویز می شود؟
اکسیژن تراپی با هدف بازگرداندن عملکرد بهینه سلول تجویز می شود و می تواند چندین شکل مختلف مانند وریدی، خوراکی، مقعدی، واژینال، شریانی، استنشاقی و زیر جلدی داشته باشد. در اکسیژن تراپی هایپرباریک، بیمار را در یک محفظه قرار می دهند. ورودی آن مهر و موم شده و سپس محفظه با اکسیژن خالص تحت فشار دو برابر اتمسفر زمین، به مدت 30 تا 120 دقیقه تحت فشار قرار می گیرد. افزایش فشار باعث می شود که با غلظت بیشتری از اکسیژن نسبت به هر وسیله دیگری تنفس کرد. پس از درمان، فشار اتاق به آرامی کاهش می یابد و بیمار داخل آن استراحت می کند.
HOT یک روش درمان ایمن و قابل پیش بینی است که به خوبی درمورد آن مطالعه کرده اند. این روش موثرترین راه حل برای درمان زخم های جراحی مقاوم است و می توان از آن برای درمان انواع مختلفی از زخم ها استفاده کرد. از آنجایی که HOT یک محرک درمانی موثر است، می توان آن را همراه با بسیاری از درمان های دیگر استفاده کرد. مانند:
- درمان زخم های دیابتی که به سختی التیام می یابند
- درمان زخم های وریدی و شریانی
- سوختگی
- درمان قانقاریا
- پیوندهای پوستی در معرض خطر نکروز
اوزون درمانی چگونه باعث درمان بیماری ها می شود؟
اوزون درمانی از این نظر منحصر به فرد است که هم اکسیداتیو و هم اکسیژن رسان است. مولکول اوزون واکنش پذیرتر از اکسیژن است و به راحتی وارد واکنش های اکسیداتیو با مولکول های دیگر می شود. در طی اکسیداسیون با اوزون، اتم اکسیژن اضافی در ازن جدا می شود و یک مولکول O2 طبیعی باقی می ماند و اکسیژن در خون و بافت ها افزایش می یابد. اوزون به خودی خود ضد ویروس، ضد قارچ و ضد باکتری است. این بدان معناست که می توان از ازن برای درمان طیف گسترده ای از مسائل بهداشتی از جمله زخم های پوستی، زخم های دیر ترمیم، سوختگی ها، عفونت های مزمن، ویروس ها و عفونت های قارچی استفاده کرد.
اوزون درمانی با روش های وریدی، شریانی، عضلانی، موضعی، داخل مفصلی و زیر جلدی انجام می شود. اگر ازن به آب اضافه شود، می تواند از راه دهان، مقعدی و واژینال نیز به بدن وارد شود. از آن جایی که استنشاق گاز ازن بسیار خطرناک است، توصیه می کنیم این درمان را تحت نظر پزشک مجرب انجام دهید. کلینیک اوزون تراپی دکتر بحرانی در ارائه این روش های درمانی به شما خدمات پیشرفته و حرفه ای ارائه می دهد.
بهبود زخم با اکسیژن درمانی
بهترین راه برای درک تفاوت اوزون درمانی و اکسیژن درمانی برای بهبود زخم، تمرکز بر نقش اکسیژن در فرآیند بهبود است. اکسیژن یک جزء حیاتی از تمام درمان هاست؛ زیرا به طور پیچیده در فرآیندهای بیولوژیکی مورد نیاز برای بازگرداندن عملکرد و یکپارچگی بافت دخالت دارد. به عبارت ساده تر، رساندن اکسیژن به زخم، به ویژه زخم هایی که دیر التیام می یابند، قدرت بدن را برای خود ترمیم زخم و آسیب بافتی اطراف زخم تحریک می کند.
نتیجه:
وجود اکسیژن برای سلامتی انسان ها بسیار مهم و ضروری است. طبق مطالعات انجام شده، افزایش سطح اکسیژن بدن با سه روش اصلی HOT، درمان با پراکسید هیدروژن و ازن تراپی انجام می شود. هر کدام از این روش ها به شیوه ای خاص، برای درمان طیف مشخصی از بیماری ها به کار برده می شود که با توجه به نوع بیماری ها، پزشک تصمیم به تجویز یک از این روش ها می گیرد. همانطور که گفته شد، بسیار مهم است که درمان با اوزون تراپی، گاز اوزون استنشاق نشود. بنابراین، برای حصول بهترین نتیجه، پیشنهاد می کنیم که درمان خود را زیر نظر پزشک آموزش دیده و ماهر انجام دهید. همکاران ما در کلینیک اوزون تراپی دکتر بحرانی آماده پاسخگویی به سوالات شما در این زمینه هستند.
تشکر برای این مطلب. امروز در کلیپی بزبان انگلیسی دیدم ادعا شد که هاپربریک اکسیژن تراپی دیابت و پارکینسون و خیلی بیماریهای دیگر منجمله دردهای مفصلی و ماهیچه و استخوان همه را درمان میکند. درست است؟
سلام. این موضوع هنوز اثبات نشده.