انجام دادن تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاع فرآیند درمانی است که در طی آن با استفاده از داروهای مختلف سعی می کنیم، التهاب را در آن ناحیه کاهش دهیم تا دردهای ناشی از آن کمتر شوند. به طور معمول از دست داروهای ضد التهاب همانند استروئیدها و کورتیکواستروئیدها جهت کاهش التهاب استفاده می شود. این داروها با استفاده از تکنیک های خاصی به فضای اپیدورال که در اطراف اعصاب قسمت پایینی کمر مستقر هستند تزریق می شود. دردهایی که بر اثر تنگی کانال نخاع پدیدار می شوند معمولا دردهای مزمن می باشند و می توانند به قسمت های پایین تر و حت تا کف پا نیز منتشر شوند.
تنگی کانال نخاعی و عصب سیاتیک
مهم ترین مشکلی که تنگی کانال نخاعی ایجاد می کند، تنگ کردن فضای عبور عصب سیاتیک می باشد. سیاتیک بزرگ ترین و طولانی ترین عصب بدن انسان می باشد و از قسمت پایینی کمر تا پشت پا ادامه دارد. در ناحیه کمر که ابتدای این عصب در کانال نخاعی قرار دارد ممکن است با آسیب مهره ای و یا عفونت های مختلف و موارد دیگر فضای موجود برای سیاتیک تنگ شود. در این شرایط فشار وارده بر عصب بیشتر می شود و دردهای مزمن در ناحیه های مختلف شکل می گیرند.
با این حال تنگی کانال نخاعی در هر قسمت از ستون فقرات می تواند اتفاق بیفتد و قستم های مختلفی از جمله دست ها و گردن را نیز درگیر کند.
تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاعی چگونه کار می کند؟
در تزریق اپیدورال یک داروی استروئیدی یا کورتیکواستروئیدی توسط یک پزشک متخصص به محلی که تنگی کانال رخ داده است تزریق می شود. داروها به فضایی به نام فضای اپیدورال که اطراف نخاع و اعصاب را گرفته است تزریق می شوند. فضای اپیدورال همانند یک آستین، دور تا دور نخاع را فرا گرفته است. این فضا حاوی چربی، عروق خونی، اعصاب و بافت های دیگری می باشد. معمولا با التهاب این بافت ها کانال نخاعی تنگ می شود. داروهایی که از طریق تزریق به مریض داده میشوند سبب کاهش التهاب بافت های آسیب دیده می شوند.
در درمان تنگی کانال نخاعی بسته به علتی که این تنگی رخ داده است، می توان تزریق اپیدورال را یک درمان کوتاه مدت و یا طولانی مدت دانست. زمانی که تنگی کانال به دلایلی مانند عفونت های باکتریایی و یا ویروسی شکل گرفته است همراه با استفاده از آنتی بیوتیک می توان تزریق را یک درمان طولانی مدت در نظر گرفت. اما در مشکلات فیزیکی مانند جابه جایی دسیک و مهره ها و موارد اینچنینی، تزریق اپیدورال به صورت یک درمان موقت در نظر گرفته می شود. زیرا عملا دیسک به سر جایش برنگشته است. فقط با استفاده از داروها سعی شده است به طور موقت التهاب کاهش پیدا کند. بعد از کاهش میزان دارو، اثرگذاری نیز کاهش پیدا می کند.
چه کسی تزریق اپیدورال را انجام می دهد؟
تزریق اپیدورال یک درمان نسبتا تهاجمی می باشد که باید حتما زیر نظر متخصص انجام شود. در صورت خطا در تکنیک انجام دادن تزریق می تواند آسیب جدی به مراجعه کننده وارد شود. متخصصانی که اجازه این نوع تزریق را دارند عبارتند از:
- متخصصان ارتوپدی
- رادیولوژیست ها
- متخصصان بیهوشی
- نورولوژیست ها
- جراح ها
سوالات لازم قبل از تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاع
اگر تصمیم به انجام این درمان برای کاهش دردهای خود دارید بهتر است اطلاعات کاملی درباره آن کسب کنید. بدین منظور توصیه می شود سوالات زیر را از پزشک معالج خود بپرسید:
- به چه دلیل کانال نخاعی تنگ شده است؟
- آیا یکبار تزریق کفایت می کند و یا نیاز به چندبار تزریق هست؟
- خطرات ناشی از تزریق کدام ها هستند؟
- دقیقا چه حسی باید بعد تزریق داشته باشم؟
- چه علائمی را باید به شما گزارش دهم؟
- اثرات داروها تا چقدر باقی خواهند ماند؟
- اگر این نوع درمان مشکل مرا برطرف نکرد چه درمان های جایگزینی دارم؟
اقدامات لازم قبل از تزریق اپیدورال تنگی کانال نخاعی
بعد از کسب اطلاعات کافی درباره تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاعی حال باید تصمیم بگیرید که می خواهید درمان با این روش را آغاز کنید یا خیر. اگر تصمیم شما مثبت بود بهتر است اقدامات زیر را قبل از مراجعه برای تزریق انجام دهید.
- خانم های باردار باید حتما قبل از اینکه تزریق انجام شود درباره شرایط حاملگی خود به دکتر معالج بگویند. از طرفی دیگر بهتر است قبل از تزریق حتما با پزشک زنان خود درباره شرایط صحبت کنند
- در صورتی که بیماری خاصی دارید و بابت آن دارو مصرف می کنید باید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. بطور مثال کسانی که درگیر دیابت هستند نیازمند مراقبت بیشتری در حین و پس از تزریق می باشند.
- تزریق ممکن است با حالت تهوع همراه باشد، بنابراین بهتر از چند ساعت قبل از تزریق چیزی نخورید و ناشتا باشید.
- اگر داروهای ضد انعقاد و یا رقیق کننده خون مصرف می کنید بهتر است مدتی قبل از تزریق قطع شوند.
- برای تعیین محل دقیق تنگی کانال نخاع سعی کنید که یک ام آر آی جدید داشته باشید و آن را همراه خود به مطب دکتر ببرید
- بهتر است یک شخص برای همراهی شما بیاید. زیرا بر اثر دریافت داروهای آرام بخش ممکن است شرایط رانندگی نداشته باشد.
تزریق اپیدورال از چه راه هایی انجام می شود؟
تکنیک های مختلفی برای تزریق اپیدورال وجود دارد. اینکه تزریق شما با استفاده از کدام تکنیک انجام شود بستگی به نظر پزشکتان دارد. در حالت کلی سه راه اصلی برای رساندن دارو به فضای اپیدورال وجود دارد:
تزریق اینترلامینار
در این روش سوزن بین دو لایه در ستون فقرات قرار می گیرد. لامینا از جنس استخوان می باشد. این استخوان ها به صورت صفحات صافی می باشند که دیواره خارجی کانال نخاعی را تشکیل می دهند. در مشکل تنگی کانال نخاعی استفاده از این تکنیک نسبت به سایر تکنیک ها ارجحیت دارد.
تزریق ترنسفورامینال
در کانال نخاعی منافذی وجود دارند که اعصاب از آن ها خارج می شوند. در این تکنیک از همین فضاها برای انجام تزریق استفاده می شود. این روش بیشتر مناسب کسانی است که تنگی کانال نخاعی بر اثر جابه جایی دیسک یا مهره اتفاق افتاده است.
تزریق کودال
از این روش تنها در زمانی استفاده می شود که تنگی کانال نخاعی در قسمت های پایینی این کانال اتفاق افتاده باشد. این نوع تزریق معمولا خطرات کمتری نسبت به دو حالت قبلی دارد.
عوارض تزریق اپیدورال کدام ها هستند؟
هر روش تهاجمی عوارض خاص خودش را به همراه دارد. تزریق اپیدورال نیز از این قضیه مستنثنی نیست.
- افزایش درد بعد از تزریق دار
- ایجاد کبودی در ناحیه تزریق
- افزایش قند خون به علت حضور داروهای کورتیکواستروئیدی
- و … از عواض این نوع درمان می باشند.
مزایای تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاع
این روش به علت اینکه دارو را دقیقا به محل آسیب می رساند می تواند بسیار ثمر بخش باشد. در ادامه مزایای استفاده از این روش را آورده ایم:
- تاثیرگذاری بیشتر نسبت به سایر درمان های رایج
- عدم نیاز به پیگیری و اقدام روزانه
- افزایش راندمان کاری
- جلوگیری از فرآیندهای دردناک تر همانند عمل جراحی
- و …
جمع بندی
بطور کلی تزریق اپیدورال برای تنگی کانال نخاعی یک درمان سریع و موثر برای دردهای ناشی از این عارضه می باشد. همانطور که در ابتدا گفتیم، تنگی کانال نخاعی می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. بسته به دلیل ایجاد این مشکل، نحوه درمان نیز متفاوت است. اگر با چنین مشکلی دست و پنجه نرم می کنید، بهتر است تزریق اپیدورال را به عنوان یک گزینه جدی مد نظر داشته باشید.